COLUMN: Mathieu gaat zo hard.

Hij gaat zo hard.

Mathieu gaat zo hard. Gaat ie echt te hard?

De volgers kunnen niet meer volgen. Gevolgen: minder volgers. De vele trouwe volgers zijn als vogels gaan vliegen.

Maar, laat die jongen toch doen wat ie graag doet. Zo hard, te hard gaan.

Hij amuseert zich verrot. Het geluk spat ervan af. Hij is gefocust en ontspannen. Je moet het maar doen. Jong, en al zo overtuigd van gewoon hard gaan. Laat die jongen, gewoon doen. Want dat kan ie zo goed.

Roger gooit met slijk. Hij denkt dat de modder zijn werk niet doet. Hij vindt: er is niets meer aan de cross. De cross is te voorspelbaar. Hij zou wat moeten inhouden. Hij moet denken aan de spanning.

Hetzelfde vraagt hij niet aan Remco. Geweldige coureur.

Moet Mathieu de toeschouwer zand in de ogen strooien? Aldus, Roger. Dat doet hij al genoeg. Letterlijk.

Laat het, oude krijger. Uw kasseien zijn verdiend.

Neen, zo is Mathieu niet. Jaloers. Gekrenkt. Hij fietst en spreekt rechtdoor. Hij gaat voluit en hard. Gebeten. Gedreven.

Zo hard, te hard gaan. Dat zou andere renners moeten motiveren om nog harder te trappen. Nog meer te trainen. En, gewoon zoals Mathieu, om zich te amuseren in de sport.

Al neemt Wout dat vooral na de koers letterlijk. Nog wat op de rollen. Het zorgt voor rollende ogen in het veldritcircus.

Zo hard, te hard gaan. Zou toeschouwers blij moeten maken. De sier te mogen aanschouwen. Bocht na bocht, perfectie ervaren.

Zo’n passie voor de sport, zou managers moeten motiveren om nog meer te doen. Om alle sponsorperikelen van de baan te vegen.

Dan heeft Mathieu opnieuw zijn volger.

Ja, Nick!

Vergeet niet: het is koers.

Het is maar koers.

Mathieu, wil dat al de hele tijd duidelijk maken.