Er is nooit tijd genoeg om je lief een zoen en knuffel te geven tot vrijdag. Het enige minpunt aan dit fietstripje is dat ik solo ga en haar soms mis. Opzet van deze reis: Bretagne kriskras doorkruisen in drie dagen alle departementen, hoekjes en kantjes hebben bezocht. Benodigdheden: vier kilo bagage en een fiets. Meer moet dat niet zijn. Gewoon vrijdagavond weer terug.
De trein naar Lille vertrekt over een kwartiertje. Kusjes lief. Oké, nu even een sprintje trekken tot het station van Berchem. Groen, groen, rood,rood, rood,… Sneller. Waarom altijd rood en net nu. Met metalen schoenplaatjes klik ik half onhandig uit, op de spiegelgladde stationsvloer. Klepper, klepper, klepper,… net op tijd voor de IC-trein van Antwerpen-Berchem naar Lille Flandres.
De deuren slaan toe en ik zit. De lieve conducteur laat me in eerste klasse zitten en ik mag nog rustig mijn Rail Pass invullen. Iets wat ik ’s ochtends had moeten doen. Merci, mijnheer. Sint-Niklaas, Lokeren, Gent, Waregem, Kortrijk, Moeskroen, Tourcoing, Roubaix, Lille. Mooi meer dan twee uur onderweg.
In Lille wil ik een broodje tonijn. Marktplein en huizen hebben een Vlaamse grandeur. Rustig even wachten. Nog een uurtje. Frisjes, eind oktober in roze koerstenue. De trein naar Paris-Nord doet er maar een uur over. Fiets past gewoon in treinstel. Dit kon ik op voorhand boeken op de site van de Franse spoorwegen.
Champs Elysées
Nu kan de pret beginnen: Parijs, de Champs Elysées. De wereldberoemde prachtpromenade ontvangt ieder jaar de grootste koers ter wereld: de Ronde van Frankrijk. Niemand die deze plek nadien associeert met fijn fietsen. Toch wil ik, nu ik er toch ben, het ultieme rondje doen. Rond de Arc de Triomphe, zonder aangereden te worden en over de Elyzeese Velden dokkeren, op en af. Eigenlijk lukte dat veel beter dan verwacht. Mijn eigen gekende en benarde Sint-Bernardse Steenweg, de potsierlijke Plantijn-Moretuslei of welke andere Antwerpse laan dan ook, zijn stressvoller.
Al snel kom je ogen tekort. Rechts wereldvermaarde monumenten, links vliegensvlugge taxi’s. In het Bois de Boulogne wordt het rustiger. Hier ligt een afgesloten rondje van 2 km, uitsluitend voor ‘cyclistes‘. Wat een verademing! Dit had ik nodig. Via Ville d’Avray fiets ik verder tot Versailles. De opeenvolgende valleien glooien op en neer. Deze route verdwijnt in de mooier wordende rust. De drukte vergeet je snel tussen Buc en Joux. Hier ligt een onderschat stukje Frankrijk. Wat wil je, zo net onder Parijs.
Gare Montparnasse
Van het ene Forêt Domaniale naar het andere, kom ik tussen vier en vijf weer aan bij la Gare Montparnasse. Voor het donker terug was mijn doel. Bereikt. Hier neem ik straks de trein naar Bretagne. Nog twee en een half uur wachten. Mij omkleden en ‘verfrissen’ in een gehandicaptentoilet. Wat droge kleren aantrekken. Dit is even een knopje omdraaien. Ik leg wat papier op de grond voor een ‘proper’ plekje. Was me met papiertjes, mijn buff en instant zeep aan de lavabo. Vlug kleren aan en pasta. Want ik scheur.
Om 22u33 kom ik aan in Guingamp, een boerengat met topploeg uit de hoogste Franse voetbalcompetitie. Om 22u41 in mijn pietepeuterige kamer. Quel jour.
Lees het vervolg hier.
Fietspiratie 
1 Comment