De 10 mooiste onbekende beklimmingen in de provincie Luik

In België vind je in de provincie Luik veruit de meeste beklimmingen. Dankzij Luik-Bastenaken-Luik en de Waalse Pijl geniet deze regio ook van extra veel aandacht. De bekende beklimmingen zoals de Côte de Stockeu, Roche-aux-Faucons en de Col du Rosier zijn zeer bekend bij wielertoeristen. De onbekendere cols in de provincie Luik verdienen zeker evenveel aandacht. Meestal lopen deze beklimmingen over rustigere en aangenamere wegen dan de klimklassiekers uit La Doyenne. In dit lijstje vind je de 10 mooiste onbekendere beklimmingen van de provincie Luik terug.

1. Wesertalsperre

Deze beklimming is lang en heeft alles te bieden. Vanuit het centrum van Eupen rijd je naar de Hoge Venen. Aan het stuwmeer van Eupen loopt de weg gestaag bergop. Via een haarspeldbocht ben je in een mum van tijd bovenop de stuwdam. Na het vlakke deel langs de Stausee, gaat de weg verder omhoog in het bos. Het korrelige wegdek is prima en volgt de vallei van de Getzbach. Starten doe je op 283 meter, eindigen doe je op 630 meter, goed voor 347 hoogtemeters. Over een afstand van 12.7 km stijg je dus aan 2.7%. De klim is dus niet bijzonder steil, maar wel bijzonder mooi.

2. Côte de Niaster

De Côte de Niaster is een rollercoaster. De bochtjeskermis is geweldig motiverend tijdens het klimmen en uitdagend in de afdaling. De beklimming heeft amper wielergeschiedenis, ondanks de ligging nabij Aywaille. Wie voorbij het dorp Niaster verder klimt tot aan de autosnelweg richting Luxemburg, overwint zo’n 200 hoogtemeters in 4 km. Dit is goed voor 5% moyenne. Vooral de eerste 1800 meter aan 7,7% is stevig. Nadien vlakt het af.

3. Côte de Casmatrie

In België zijn haarspeldbochten relatief schaars. In de Rue Fond des Bois heb je zeven haarspeldbochten. De weg op het grondgebied van Chaudfontaine ligt op een boogschuit van de Luikse binnenstad. Desondanks vind je hier de nodige rust. De beklimming zelf heeft matig asfalt en stijgt 2.7 km aan 5.6% moyenne. Deze 156 hoogtemeters zijn ideaal om snel een denderend uitzicht over de vallei en de omliggende heuvels te krijgen.

4. Tros Marêts

Mijn eerste klimervaringen op de fiets speelden zich hier af. In 2005 verbleef ik in een vakantiehuisje in Mont. Om brood te halen in Malmédy moest ik zo’n kilometer afdalen en dan begon het plezier. Terug naar boven rijden. Met een stadsfiets de bochten van Tros Marêts bedwingen. Ik heb nadien wel 20 keer langs dezelfde weg afgedaald of terug omhoog gereden. Deze klim heeft een alpien karakter met prachtige vergezichten. Persoonlijk vind ik dit veruit de mooiste manier om naar de Signal de Botrange te rijden. In 12.5 km klim je vanuit Bévercé naar het hoogste punt van België: 385 hoogtemeters aan 3.1% gemiddeld.

5. Côte de Bru

Het parelende water van Bru vindt zijn oorsprong langs de beboste flanken van de Côte de Bru. Deze beklimming is lang en gelijkmatig. Waar kan je in België bijna 7 km klimmen aan zo’n 4.1%? Nagenoeg nergens. Deze klim is daarom een onbekende parel die de nodige aandacht verdiend. Starten doe je in de vallei van de Amblève en na 290 hoogtemeters sta je op de hoogte van Werbomont. Onderweg passeer je twee haarspeldbochten en toevallige passant.

6. Steigung von Ouren

Peterskirchen, Stupbach of Oberhausen; het lijkt of je hier in Duitsland bent. Niets is minder waar. Burg-Reuland is het Duitstalige deel van België en heeft één van de mooiste valleien van België. De Ourvallei is diep ingesneden in het landschap en heeft stevige beklimmingen. De beklimming vanuit Peterskirchen is steil maar mooi en eindigt op de Belgisch-Luxemburgse grens. Klim 2 km aan 8%. Zeker de aanvang van de beklimming is stevig.

7. Rue sur Steppes

“Je waant je in het Baskenland!”, aldus Tom Dumoulin. De Nederlander uit het Belgische Kanne fietst regelmatig naar het zuiden. In de provincie Luik vindt hij zijn geliefkoosde trainingsterrein. De Rue sur Steppes is zijn favoriete onbekende beklimming. De weg is smal en steil. Zo’n 2.1 km aan 8.3% is behoorlijk indrukwekkend. Aan de voet van de klim vind je trouwens het Musée Impéria. Dit museum in Nessonvaux herbergt oude wagens van Belgische makelij.

8. Chemin du Chera

Huy staat in de wielerwereld vooral geboekstaafd als de finish van de Waalse Pijl. Op de Muur van Hoei swingen de percentages de pan uit. De Chemin du Chera is een rustiger alternatief met minder hoge percentages: 3.6 km aan 5% door een bosrijk gebied. De klim start in de Maasvallei ter hoogte van de kerncentrale van Tihange. De koeltorens torenen boven de vallei uit. Kijk bij het naderen van de top even achterom. Let op: tijdens spitsuren is deze weg het slachtoffer van Waze.

9. Baraque Michel

Volgens de Cotacol-lijst is dit de langste beklimming in België, waarbij het stijgingspercentage boven hun grens van 3.3% uitkomt. De beklimming vanuit Béthane is aanvankelijk zeer slecht qua wegdek. De Rue de Hestreux heeft al betere tijden gekend. Maar in de klim valt het best mee. Halverwege draai je ook rechtsaf de grote doorgaande weg richting Baraque Michel op. De 449 hoogtemeters overwin je in 13.5 km aan 3.3% moyenne.

10. Limbourg

Limbourg is een verborgen parel in de provincie Luik. Dit dorpje behoort tot één van de mooiste dorpjes van de provincie en heeft een belangrijke geschiedenis. In de middeleeuwen was Limbourg de hoofdstad van het gelijknamige hertogdom. Vanuit Dolhain klim je naar het middeleeuwse dorpje waar de tijd heeft stilgestaan. De kopse kasseien vormen dan ook de belangrijkste uitdaging van deze verder niet zo zware beklimming: 4.5 km aan 3.4% en 153 hoogtemeters.

Advertentie