OPINIE: Waarom het BK-parcours in Kruibeke schandalig is?

Vier jaar geleden kreeg Kruibeke zijn eigen Poldercross. In de polder bij Bazel groeide het modderklieven in korte tijd uit van B-cross tot BK-parcours. Kruibeke is ambitieus. Ze hadden graag het circus vorig jaar al ontvangen. Aanstaande zondag is het wel prijs. Laat de verwachte 35.000 toeschouwers maar komen. Ik ging het parcours alvast verkennen en vertel jullie waar we ons zaterdag en zondag aan mogen verwachten.

De schuine kant, de schuine kant en de schuine kant: dat zijn de drie sleutelpunten op het parcours. De organisatie en hun liefde voor de schuine kant is misschien iets te veel doorgeslagen. Alle mogelijke varianten van het: ‘tegen de dijk aanrijden’, worden aangedaan. Zigzaggend, met lussen naar beneden, steil bergop en lang bergaf passeren de revue. Zijn de parcoursbouwers hier iets te veel in doorgeslagen?

Dat zal afhangen van één factor: het weer. Als het zondag genoeg heeft geregend en het zodanig vettig ligt, dat geen enkel profiel meer geschikt is om te bollen, wordt het een ware veldloop. Na de parcoursverkenning van woensdag waren de piertjes gras al behoorlijk weggereden. De kleibodem van de Kruibeekse Polder is, van zodra er een beetje nattigheid op valt, een ware glibberpartij. Op de schuine dijken valt alle grip dan volledig weg. Zo’n 30% van het parcours loopt over, langs, via via of tegen de dijkwand op.

Eerlijk gezegd: ik denk dat dat met de huidige weersvoorspellingen iets te veel van het goede is. Tijdens de vorige editie in oktober 2017 stonden toeschouwers in een T-shirt te kijken en was modder nog niet aan de orde. Het aantal lussen over de dijk was toen veel beperkter en het aantal bruggen om de massa toeschouwers toe te laten, was ook niet zo overdreven.

Sven Nys speldt voor zo’n “oercross” graag nog eens een rugnummer op. De snelheidsduivels van tegenwoordig zijn deze moddermatchen echter niet meer gewend. Technisch draaien ze op hoog toerental. Maar ze doen dat heel het seizoen tegen een hoge snelheid, op een Formule 1-circuit. De legendarische schuine kant van de Wereldbeker in Namen hebben de organisatoren twintig keer proberen herhalen.

Moeder aarde

Zondag wordt het dus op heel veel plaatsen stampen en sleuren, of risicovol hopen dat het niet een schuine talud te veel is. Aanmodderen kan niet. Van Aert en Aerts voelen moeder aarde goed aan, maar zijn de eerste- en tweedejaars heren nieuwelingen, de dames nieuwelingen, de heren junioren, de beloften en de elite zonder contract dat ook? Ik denk het niet.

Dan worden materiaalpech, slip- en glibberpartijen op een gegeven moment te veel. Woensdag amuseerde ik me rot op het uitdagende parcours, ook al lag ik na 200 meter tegen de grond. Na de tweede ronde zag ik de pret ervan in: mits de nodige grassprieten en grip. Twee rondjes was ook genoeg. Mijn fiets was zo aangelopen met smurrie, dat verder rijden een kaduke derailleur had opgeleverd.

En dan zijn er nog de tricolore bruggen. Vier keer per ronde moeten de crossers een brug op knallen. Met de herhaaldelijke passages op de dijk, vormen ze geen meerwaarde meer. De natuur doet zijn werk al voldoende. Kruibeke doet het met wat ze in hun mars hebben. Nagenoeg het hele parcours bestaat uit dezelfde ondergrond. Lekrijden kan enkel op de drie verdwaalde bakstenen net voor de balken. Maar verder is het een oeroude en oerdegelijke veldcross, met één aangereden zandbak en dat is het.

Winnaars en verliezers?

De toeschouwer krijgt in ieder geval waar voor zijn geld. De lussen zitten zo doordacht in elkaar, dat je hen vanop één plaats meermaals ziet passeren. De Scheldedijk ligt zo prominent in het parcours, dat je als het ware in een arena zit. Vanaf deze hoogten zie je hen van ver en dichtbij puffen, schuiven en versnellen. Dus ja, het parcours is absoluut geschikt voor spanning en suspense.

Dit weekend winnen de renners met de beste mecanicien en het beste materiaal. De cross zal traag verlopen maar de materiaalmannen zullen op volle toeren draaien. Zij zullen de grootste race tegen de klok voeren. De fietsen op tijd kunnen doorgeven voor de zoveelste materiaalwissel. En dan hopen op veel klei- en glijplezier. Dus neen, het parcours is niet geschikt voor de uit ‘de kluiten gewassen’ snelheidsduivels.

Succes!

Plaats een reactie