Tussen Brussel en Leuven valt heel wat te beleven. De compensatiedrang van de grote steden is hier groot. Uitgestrekte bossen en natuur: het Heverleebos, het Meerdaalbos en het Zoniënwoud maken van deze Vlaams-Brabantse streek een mooie fietsregio. Voor de meeste mensen is deze omgeving ook gemakkelijk bereikbaar. De hellingen zijn dat ook. Een opsomming van de 10 mooiste hellingen, tussen Leuven en Brussel.
1. Bertembos (92 m)
Neem de Toverberg van 1.1 km aan 4.2% en de Schapenheide van 700 meter aan 5.1% in één beweging en je hebt een geweldige beklimming: Bertembos. De 20 dalende meters daargelaten, loopt het mooi omhoog, met gecumuleerd 86 hoogtemeters. Vanuit het centrum van Veltem steek je eerst de spoorweg Leuven-Brussel over, dan de N2 tussen Leuven en Brussel om vervolgens een lichte afdaling in te gaan. Dan donder je over een mooie betonbaan en sluit je af met stevige kasseien. Alles wat een Vlaamse helling moet hebben. Op de top is het uitzicht zeker de moeite.
2. Sigarenberg (73 m)
De Sigarenberg in Winksele is een begrip. Vanwege de ligging naast de fietsostrade F3 tussen Leuven en Brussel wint de Sigarenberg ook aan populariteit. Bovendien is de weg naar de top erg rustig. Doorgaand verkeer is er niet mogelijk, vanwege paaltjes op de top. Een lusje maken via de Heidestraat is een eitje. Het verleidde Victor Campenaerts in augustus 2019 om de Sigarenberg maar liefst honderd keer te beklimmen. Met 850 meter, 4.6% gemiddeld en 39 hoogtemeters is het een meer dan doenbare klim. Twee mooie S-bochten zorgen voor de nodige afwisseling. Meer hoogtemeters winnen kan door linksaf te slaan op de N2.
3. Kouterweg (100 m)
De Kouterweg in Vossem is een prachtig alternatief voor de Vossemberg. Veel wielertoeristenorganisaties of wielerwedstrijden nemen deze behoorlijk drukke weg naar boven om richting Duisburg te rijden. Ook Strava geeft dubbele cijfers aan op de Vossemberg. De Kouterweg is een prachtpleidooi om deze drukke verkeersas links te laten liggen. Geen irritant hobbelend fietspad of betonbaan, maar een mooie strook asfalt waarbij de bewoning afwezig is en het uitzicht fenomenaal: 1 km aan 4.8% of 48 hoogtemeters.
4. Smeysberg (95 m)
Wat een muur is dit! De Smeysberg is een ware angstgegner. De muur waar je tegenaan kijkt boezemt zoveel schrik in dat je ofwel meteen verkrampt, ofwel weet dat je hard en snoeihard kan demarreren. Met 600 meter is deze niet zo lang, maar o zo steil. De 8.6% moyenne is heftig en het maximum van 16% in het midden is fors. De Muur van Huldenberg is een helling om duimen en vingers van af te likken. Ook fijn als afdaling: wees voorzichtig.
5. Holstheide (95 m)
Deze beklimming is al een aantal jaren opgenomen in de lokale ronde van de Brabantse Pijl. De 1.Pro-wedstrijd tussen Leuven en Overijse is de openingswedstrijd van de Ardennenklassiekers, gevolgd door de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Holstheide is in feite de achterzijde van de Smeysberg. De beklimming wordt vaak aangedaan. Goed voor 950 meter aan 5.3% of 51 hoogtemeters. Ook de minder steile Stroobantsstraat, die volledig vernieuwd is, en de Koxberg liggen op dezelfde heuvelrug.
6. Langeheide (102 m)
De taalgrens vormt min of meer de voet van deze beklimming. Florival klinkt ook erg Franstalig. De top ligt in de deelgemeente Ottenburg, in het uiterste zuiden van de provincie Vlaams-Brabant. De Langeheide is een mooi en aanvankelijk steiler alternatief voor de langere en gezapigere Florivalstraat. Door de lichte bochtjes en de hellingen langs weerszijden van de beklimming, waan ik me hier steeds een beetje in de ‘echte’ Ardennen. Met 62 hoogtemeters voor een afstand van 1.5 km en 4.1% is vooral de aanloop stevig. Geniet ervan!
7. Moskesstraat (91 m)
Zoek je een steile kasseiklim in de omgeving. Dit is de place to be. In 2021 is het de scherprechter in het parcours van het WK wielrennen. De Moskesstraat is qua stijging zoals de Smeysberg, maar dan met kasseien. De kasseien liggen er behoorlijk bij met enkel stroken oplapwerk in asfalt. In de herfst en in de winter bestaat de kans dat je hier niet al fietsend boven geraakt. Door gevallen bladeren, slijk of andere smurrie kunnen de racetubes alle grip verliezen, waardoor je achterwiel doordraait en je versnelling naar de top in de soep draait. Geniet van de 500 meter aan 9.8% gemiddeld en zo’n 50 hoogtemeters. Ga op de top ook linksaf om van de lange uitloper te ‘genieten’.
8. Vossestraat (115 m)
In de vallei van de IJse liggen de klimlekkernijen voor het rapen. Naast de E411 richting Waver en Namen vind je aan de ene kant de Vossestraat of Hengstenberg en aan de andere kant de Vlierbeekberg. Beide beklimming zijn steil bij aanvang en vlakken naar de top meer en meer af. De eerste meters van de Vossestraat kan je nog even genieten van asfalt. Nadien komen mooi aangelegde kasseien die fors oplopen. Wie niet van kasseien houdt, neemt beter de Hengstenberg. Deze even forse beklimming loopt mooi parallel met de Vossestraat. Deze klim meet 1.4 km aan 3.9% of 54 meter hoogteverschil.
9. Vlierbeekberg (117 m)
De Vlierbeekberg heeft twee mooie bochten in de eerste honderden meter. De percentages gaan hier even boven de 10%. De uitloper richting Jezus-Eik is lang, maar fijn. De Vlierbeekberg heeft vooral aan de linkerkant een mooi uitzicht. Je klimt hier voor 1800 meter aan een gemiddelde van 2.7%. Zo overwin je 50 hoogtemeters.
10. Schavei (107 m)
In de finale van de Brabantse Pijl vormt deze beklimming de absolute scherprechter. In 2011 reed Philippe Gilbert hier zij aan zij met Björn Leukemans. De Vlaming zette op een te klein verzet aan. Nog voor de laatste bocht versnelde hij. Philippe Gilbert trapte een tand of drie groter, volgde zijn wiel, remonteerde fors en won zijn eerste Brabantse Pijl. Nadien zou hij ook de Amstel, la Flèche en Luik winnen. Heel wat wielergeschiedenis werd hier ook al geschreven tijdens de Druivenkoers. De helling is niet zo mooi, maar heeft wel wat geschiedenis, goed voor 700 meter aan 6.2%.
Bekijk hier alle hellingen uit het Dijleland, tussen Leuven en Brussel:
Fietspiratie 