Alpe d’Huez vs. Alpe du Zwift: (on)vergelijkbaar?

In 2009 en 2011 reed ik l’Alpe d’Huez op. De bekende beklimming uit de Tour de France telt 21 bochten. De Alpenreus is sinds 2018 ook beschikbaar in de virtuele fietswereld Zwift. Met een smarttrainer de berg vanuit jouw badkamer of berghok beklimmen kan nu haast iedere dag. Wie level 12 bereikt, krijgt toegang tot de virtuele Zwift-klim Alpe du Zwift. Is deze ‘kopie’ vergelijkbaar met de echte versie Alpe d’Huez?

Qua stijgingspercentage, lengte, bochten en hoogteverschil heb je zeker een kopie. De makers van Alpe du Zwift namen de exacte cijfers en het identieke tracé over. Ze kozen een goede klim. Eentje die niet te lang of te kort is om een mooi uurtje te knallen, af te zien en te klimmen. De finish ligt aan de zogenaamde toeristenfinish, zo’n kilometer onder de Tour de France-finish. In tegenstelling tot de echte versie heeft de Zwift-versie een lusje op de top om de afzink te kunnen inzetten.

De omgeving is volledig anders. De route start in de jungle. Na enkele bochten fiets je in een Zwitsers Alpenlandschap. Nog wat bochten verder en het landschap wordt kaal, gevuld met sneeuw en dennenbomen. In de echte wereld is zo’n klimatologische metamorfose in 500 hoogtemeters onmogelijk. In Zwift kan alles. Dit houdt de klim ook afwisselend, leuk en uitdagend.

Klimervaring

Zijn de beklimmingen vergelijkbaar? In 2009 was l’Alpe d’Huez de slotklim van de laatste rit van een tweeweekse fietsreis. Mijn klimmersbenen, gewicht en grinta stonden toen op punt. Een zelf getimed tijdritje bracht toen 57 minuten op de klok. Kon ik op Zwift ook onder het uur duiken? Reed ik op mijn dertig sneller dan in mijn negentiende levensjaar? Voelen de percentages hetzelfde?

Ik kon niet onder het uur duiken. Na een uur en bijna vier minuten tikte ik af. Ik vond het enigszins verrassend. Ik fiets nu minder snel dan elf jaar geleden. Ik startte nochtans gezwind maar voelde na twee derde dat ik meer moeite kreeg om mijn wattages aan te houden. Het is maart en qua klimmen zit er nog geen fond. Toentertijd voelde ik hetzelfde moeilijkere einde, maar ging het veel vlotter. Welke andere factoren spelen nog een rol? Rugwind, weer, conditie, vermoeidheid, gewicht vs. wattages,… appelen, peren,…

Qua klimervaring vond ik de berg heel vergelijkbaar. Ik weet hoe 10% aanvoelt. Qua snelheid en zwaarte zie ik dezelfde cijfers op de Tacx als in real life. Het enige minpunt is het niet en danseuse kunnen gaan. Op de pedalen staan, blijft statisch. Terwijl je hiermee op de weg de nodige variatie, versnelling en verlichting kan creëren. Links en rechts wiegen spreekt andere spiergroepen aan. Het ontspant en spant op. In Zwift ervaar je meer continue druk.

Eigenlijk is Alpe du Zwift een ideale voorbereiding op het echte werk. Zeer vergelijkbaar en toch anders. Qua inspanning is het een prima simulatie. In Zwift is alles hetzelfde en meetbaar. In de praktijk zal Alpe d’Huez meer randvoorwaarden hebben die snel veranderen. Maar beide beklimmingen zijn uitdagend, heftig en de moeite waard. Het leuke is wel dat je je thuis even de lokale Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper, Peter Winnen of Marco Pantani kan voelen.

Advertentie