De Omloop Het Nieuwsblad, Driedaagse Brugge-De Panne, E3 BinckBank Classic, Gent-Wevelgem, Dwars door Vlaanderen, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Zeven kansen om op kasseien te schitteren. Zeven kansen om op WorldTourniveau te scoren. Zeven kansen die in een sneltreinvaart voorbijvliegen. Voor ze het goed en wel beseffen, moeten ze hun seizoen gaan maken in Halle-Ingooigem of Binche-Chimay-Binche. Prachtkoersen die alle aandacht verdienen. Maar au fond, koersen van het derde echelon, waar de goegemeente niet wakker van ligt.
Wat doen Greg Van Avermaet, Peter Sagan, Zdenek Stybar en Wout Van Aert? Ze stuurden hun kat. Ze bereiden zich liever voor op zondag. Ze sparen zich voor de twee grote koersen die nog komen. Ze verschieten liever één van de zeven kansen, die er slechts te grijpen vallen. Ze zetten al hun kaarten in op twee koersen. Ze doen alsof er geen concurrentie zal zijn op deze twee zondagen. Ze denken dat lekke banden, pech of een offday hen geen parten kan spelen als ze Dwars door Vlaanderen overslaan.
Voor Van Aert is dat te begrijpen, na een volledig crossseizoen. Dat van der Poel ze niet alle zeven betwist, is normaal. Hij krijgt ook niet overal een wildcard. Maar fulltime wegrenners met de allure van Peter, Greg of Zdenek laten deze kansen zomaar schieten. Diegenen die wel startten, deden ook alsof hun neus bloedde. Oliver Naesen, Jasper Stuyven en Mike Teunissen tekenden voor een top-20-notering. Mooi, maar dat kan beter. Toen Mathieu van der Poel vertrok, zaten ze bij wijze van ‘zondag-moet-het-gebeuren’ in hun neus te peuteren.
Het hele profpeloton dat ’s winters op de Pico del Teide zit en zich via Calpe en Benidorm klaarstoomt op het voorjaar, wordt nu op een hoopje gereden door twee modderduivels. De kasseien worden gekleurd door renners die in oktober op de Hotondberg in Ronse crosten en in februari streden om een wereldtitel in Denemarken. Twee keer inademen. Drie keer trainen. En hup, ze staan zo fris als een hoentje aan de start. Vol koershonger, met frisse benen vliegen ze door een resem voorjaarsklassiekers.
Moddermannen vs. mooi-weer-rijders
De wegrenners van het voorjaar moeten zich nog voorbereiden. Ze hebben geen cross betwist. Ze hebben wat in het mooie weer gereden. Ze hebben wat Algarve meegepikt. Ze hebben hun longen met Midden-Oosters stof gevuld. Dus ja… ze moeten zich fris houden voor wat komen gaat. Zondag komt er één op het hoogste schavotje. De rest zal zich zondag moeten verstoppen. Achter wat? Volgende week? En de week nadien? De lekke band, het gemiste moment, de verkeerde waaier of de foute bandendruk. Ze zullen hun focus verleggen op… Ja, oei, die voorjaarsklassiekers zijn al gepasseerd. Weinig kansen, weinig winnaars, veel excuses, veel net niet. Ik weet het. Ik overdrijf een beetje.
Intussen heeft Mathieu van der Poel er al drie op de teller. Een paar dagen na zijn laatste cross, won hij in Turkije. In de GP Dénain, met kasseien à la Parijs-Roubaix, reed hij solo over de meet. Woensdag zomaar het integrale WorldTourpeloton vloeren in zijn tweede (!) WorldTourkoers. Hij is een megatalent, dat weten we. Maar de af- en aanwezigen vinden dat van zichzelf ook. De zelfverklaarde voorjaarsmannen voor het harde labeur, die al vijf à tien jaar meedraaien, worden gevloerd door een renner van een cyclocrossteam.
Corendon-Circus is een Belgische pro-continentale ploeg. Ze zijn sinds dit jaar in allerijl geüpgraded voor en door Mathieu van der Poel naar een klasse hoger. Voor deze categorie ploegen komen nog eens achttien WorldTourploegen. Enkel via een wildcard kunnen ze überhaupt deelnemen aan koersen van dit allooi. Ook Wout Van Aert reed tot vorige maand voor een eenmansploegje en rijdt nu de pannen van het dak in heel wat voorjaarswedstrijden. In een maand van Einzelgänger naar kopman bij een WorldTourploeg. En de gevestigde waarden?
Meer WorldTourploegen?
Deze week publiceerde de UCI een lijst met ploegen die een WorldTourlicentie hebben aangevraagd. Israel Cycling Academy, Arkéa-Samsic, Vital Concept-B&B Hotels, Cofidis en Direct Energie hopen op een stapje hoger. Enkel Direct Energie, het team van Niki Terpstra, heeft meer overwinningen dan het kleinere Corendon-Circus. Eerder degradeerden deze Franse ploegen al van de hoogste wielerklasse naar lagere regionen om sportieve en financiële redenen. Nu willen ze het WorldTourpeloton opnieuw vergroten zonder resultaten.
Sterker nog: ook de huidige ploegen ijveren voor behoud van hun status. Corendon-Circus telt al vier overwinningen. WorldTourploegen als Trek-Segafredo, Team Dimension Data, Bahrain-Merida, Team Katusha en Ag2r La Mondiale hebben minder overwinningen. En dat is niet het eerste jaar. Soms sluiten ze het jaar af met nog geen tien overwinningen. Mathieu van der Poel doet in zijn eentje beter.
Ik denk dat zowel ploegen als renners zichzelf wat te vaak inhouden, voor wat komen gaat. Iets te vaak overschatten ze zichzelf. Te vaak spelen ze verstoppertje. Te veel blablabla en te weinig vlamvlam. Waar is dat jeugdige enthousiasme waar Mathieu te over van loopt?
Maar al te vaak denken dat ze met hun chique hoofdsponsor heel wat te zijn. Maar wanneer ze met de pedalen moeten spreken, zien we ze niet. Wanneer ze hun miljoenenbudget moeten etaleren, rijden ze geen platte prijs. Nog voor ze vertrekken, denken ze dat Deceuninck-Quick-Step gaat winnen of een spurter met forse dijen. Zelf achter de feite blijven ‘aanrollen’…
Tijd om paardentanden te tonen. Er zijn nog twee kansen, voor minstens dertig renners die er hun zinnen hebben op gezet. Allemaal zelfverklaarde kopmannen. Zegge men. Mathieu van der Poel en Wout Van Aert doen de voorbereidingen van andere profs toch ietwat verbleken. Zij doen niet aan: wachten, wachten, inhouden, rusten, voorbereiden, trainen, pieken en niets oogsten. Hoe getalenteerd ze ook zijn, hoelang gaan sommige koerspaarden nog verstoppertje spelen?
Dus als ze niet hun kat sturen, zijn ze op zijn minst over het paard getild.
Een beetje overdreven…
Fietspiratie 