De 10 mooiste beklimmingen van Mallorca

Mallorca is het wielerwalhalla. Wereldwijd snakt iedere renner naar een bezoekje richting dit Spaanse eiland. De wegen zijn goed. Het weer is uitstekend. De hotels zijn betaalbaar en de vluchten ook. Het hele jaar door kan je er trainen en genieten van de azuurblauwe kustlijn aan de Middellandse Zee. De feestvierders langs de platges zien enkel hun resort. Het binnenland is dus rustig en één en al natuur. Geniet van de 10 mooiste beklimmingen op dit eiland.

Ik deed in zes dagen alle richtingen van het eiland aan. De huurfiets was oké. Ik reisde begin februari naar het eiland en kreeg nooit te maken met weerproblemen. In 2013 moest de vierdaagse Trofeo Mallorca wel worden ingekort vanwege sneeuwval in de Serra de Tramontana. Ook een winterse hagelbui is mogelijk. Verder kan je hier altijd terecht.

1. Sa Calobra (724 m)

Kan het adembenemender? De bochten die je eerst moet afdalen om in de haven van Sa Calobra te belanden, zijn werkelijk ongelooflijk. Weinig wegen liggen er zo fenomenaal bij. Het is genieten van begin tot einde. De haarspeldbochten liggen tegen de kale rotsen aan. Je ziet alles tot beneden. Ik slik en ik weet niet waar eerst kijken.

De beklimming zelf is zo’n 10 kilometer lang. La Corbata of de Coll de Cals Reis klimt naar een hoogte van 724 meter. Dat is goed voor 6.8%. Een mooi percentage dat nooit hoger gaat dan 12%. De profs van onder andere Team Sky trainen er geregeld. Het meest markante punt is de sectie tussen twee overhellende rotsen. Het is alsof de natuur plaats maakte voor deze weg.

• 

• 

2. Puig Major (871 m)

Het hoogste punt van het eiland is de Puig Major. Met 1445 meter is het de hoogste berg van de Serra de Tramuntana. Deze bergkam bepaalt het noordwesten van het eiland. De weg langs de bergflanken eindigt aan de Túnel de Monnàber. De goed verlichte tunnel vormt de top van de beklimming, op 871 meter hoogte.

Vanuit Port de Soller klim je vanaf zeeniveau in 16 kilometer tot de top. Het gemiddelde stijgingspercentage van boven de 5%, maakt dat je iets meer dan een uur klimt. De profs zullen hier net onder kunnen. Wanneer je de tunnel op de top doorrijdt, zie je aan de andere kant van de berg een bol op de top van de Puig Major. Twee stuwmeren sieren deze prachtige omgeving.

• 

• 

3. Coll de Soller (497 m)

Deze beklimming is een verbindingsweg tussen het noorden van het eiland en Palma de Mallorca, de hoofdstad van de Balearen. Om de Puig Major te bereiken zal je waarschijnlijk deze pas eerst over moeten. Je bereikt daarbij net geen 500 meter hoogte. De noordelijke versie is 12 km met 4.1 %: een lekkere loper dus.

Van het verkeer heb je, op het eerste deel na, weinig last. Zij nemen veelal de tunnel onder de bergkam. Daarmee kan je in alle rust de binnenbochten van de serpentines nemen. De olijfbomen en de citrusbomen langs weerszijden van de weg geven een geweldige geur af. Met het toeristische treintje kan je deze route ook nemen.

• 

4. Sa Fita des Ram (685 m)

Deze beklimming bereikt een hoogte van 685 meter. Het is daarmee de derde hoogste beklimming van het eiland. De pijlen naar Sobremunt volg je tot de top. De weg is aanvankelijk goed, maar verandert dan naar een mindere kwaliteit.

In de laatste twee kilometer wissel je korte afdalingen af met stijgingspercentages tot 17%. De weg naar de top heeft wel wat putten en de laatste meters naar de televisiemast liggen er het slecht bij. De weg naar de top geeft je tussen het struikgewas wel een mooi uitzicht over de baai van Palma de Mallorca. Goed kijken is de boodschap.

5. Monasterio de Cura (534 m)

De beklimming naar de top is heerlijk. De weg loopt dood. Dus enkel dagjestoeristen zullen hier naar boven rijden. Een paar motorrijders kunnen jouw weg ook kruisen maar verder voel je je hier de koning te rijk. Vanuit Randa klim je in 4.7 km met 5.1% gezapig naar de top.

Om de Serra de Tramontana even te ontvluchten, kan je waaiers rijden op de laagvlakte van Mallorca. Tussen Llucmajor en Felanitz torenen er twee bergen bovenuit. Op de top van deze uitsteeksels vind je twee keer een heiligdom met klooster. Ze werden na de herovering op de Moren opgericht, om het katholicisme op het eiland te onderstrepen.

• 

• 

6. Monasterio de San Salvador (510 m)

De tweede optie, naast het klooster van Cura, is het Monasterio de San Salvador. Vanaf Felanitx klim je in een goede vijf kilometer naar een hoogte van 510 meter. Het uitzicht op de top is opnieuw magistraal. De oostkust van het eiland is hier te zien. De bergen van de Serra de Tramontana in het westen zie je in de verte. Daartussenin liggen de velden op de laagvlakte van het eiland.

Vanaf hier heb je het gevoel dat je heel het eiland ziet. Hier word je verlost van al jouw stress en dagelijkse beslommeringen. Naar beneden afdalen langs de mooie haarspeldbochten voelt heerlijk aan.

• 

• 

7. Valldemossa (368 m)

Veel renners laten deze minder gekende weg links liggen. Het dorpje Valldemossa wordt meermaals aangedaan om richting Soller of Deia te rijden. De weg naar Port de Valldemossa gebruiken de meeste renners zelden. De smalle weg naar de vissershaven is echter een absolute must.

Het lijkt de smallere en rustigere variant van Sa Calobra. Met 5 km en 7.3 % zijn de cijfers ook niet heel veel minder dan de bekende tegenhanger. De strepen die op de grond staan geschilderd om tegenliggers te scheiden, zijn wishful thinking. Hier kunnen twee wagens op veel plaatsen elkaar niet kruisen. Zelfs met de fiets is het uitkijken voor tegenliggers. Als je ze tegenkomt, zal dat weliswaar eerder uitzonderlijk zijn.

• 

• 

8. Mirador d’Es Colomer (350 m)

In het oosten van het eiland kan je naar de Cap Formentor rijden. De weg gaat op en neer en slingert over het smalle oostelijke schiereiland van Mallorca. Vanuit Port de Pollença fietsen veel renners tot het einde van de weg. Je kan ook eerder naar rechts afslaan, richting de Mirador d’Es Colomer.

Het uitzicht over de baai van Pollença en Alcudia is wonderbaarlijk. Een ruïne op de top bewijst de strategische ligging van dit uitzichtpunt. De graffiti geeft aan dat deze functie vandaag is vervallen. Je kan er dus in alle rust heen fietsen. De wind heeft hier wel vrij spel en de vliegtuigen die de luchthaven van Palma aandoen, zie je langs hier al goed hun landing inzetten.

• 

• 

• 

• 

9. Coll de Femenia (515 m)

Zowel de Coll de Femenia (515 m) als de Coll de sa Batalla (579 m) vormen een alternatief om de Puig Major vanuit het oosten aan te vatten. Na een lichte afdaling kan je ook het klooster van Lluc bezoeken. Deze zijde is een gematigde beklimming met een aantal bochten. In 8 km zo’n 5.3% krijgen, is opnieuw mooi.

Toen ik er passeerde beloofden de dreigende wolken niet veel goeds. Even later was het net onder de top zover. Stevige hagelbollen transformeerden de weg in een mum van tijd. Een witte laag bedekte de weg. Mijn voor- en achterwiel tikten over de ijsbolletjes. Ik was mijn regenjasje vergeten aan de wasdraad in het hotel. Met klappertanden en natte kleren moest ik nog helemaal terug richting Palma: met pijnlijke knieën tot gevolg.

10. Coll d’Honor (557 m)

Om eervol het lijstje af te sluiten. De Coll d’Honor vanuit Bunyola is een mooie en rustige beklimming die van west naar oost loopt. Via het treinstation van Bunyola lopen de bochten mooi tussen de pijnbomen naar boven.

In de schaduwrijke bochten lag er in februari, toen ik er passeerde, nog mos. Mijn achterwiel ging slippen en ik was bijna onderuit gegleden. Pas hiervoor op! In de zomer stelt het probleem zich niet. Dan laat het wegdek door de warmte geen piertje mos meer heel.

Zoek je naar de leukste routes, klik dan hier.

Wil je meer lezen over cols? Kijk dan zeker naar de 10 mooiste beklimmingen van de Franse Pyreneeën (bekend en onbekend), de Cevennen, Gran Canaria, de Dolomieten, de Brabantse Wal, de provincie Antwerpen of het Waasland. Like Fietspiratie op Facebook, volg me via Instagram of abonneer je gratis op mijn YouTubekanaal.

Bekijk alle beklimmingen hier op kaart:

Advertentie